Mój bracie i moja siostro,

W ostatnich tygodniach padło wiele przykrych słów. Niektórzy odważyli się nazwać mnie kłamcą, zdrajcą, Judaszem, nieprawdziwym księdzem i ostatecznie „rzucono” na mnie klątwę. Mogę sobie tylko wyobrazić jak wiele przykrych słów jest wypowiedzianych każdego dnia w naszych chrześcijańskich domach. Pomyślmy teraz o Jezusie.

W dzisiejszej Ewangelii spotykamy Jezusa, którego wielu z nas, zwłaszcza dzisiaj, nie zna. Ten sam Jezus, o którym prorokował Izajasz, nie złamie trzciny nadłamanej ani nie zgasi  knotka o nikłym płomyku, ten sam Jezus, którego psalmiści nazwali łagodnym i miłosiernym, ten sam Jezus, który sam siebie nazywał cichym i pokornego serca,  zaczął przewracać stoły, rzucać pieniędzmi na podłogę i robić bicz ze sznurów, aby wypędzić owce i bydło ze świątyni. Nie ma sprzeczności między obrazem Jezusa jako życzliwego, miłosiernego przyjaciela grzeszników, a Jezusem pochłoniętym gorliwością o Dom Ojca, ponieważ z miłości do grzeszników i Ojca, Jezus zarówno umiłował grzeszników, jak i znienawidził  grzech, który może zabić grzeszników. On to uczynił z miłości. Czy ty napewno używając szorstkich słów przeciw drugiemu robisz to z miłości?

Twój Duszpasterz

Ks. Paweł Barwikowski