Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!

Czytania z dzisiejszej niedzieli wskazują nam jak wypełnia się proroctwo Jeremiasza zarówno w stosunku do niewidomego Bartymeusza, jak i każdej „niewidomej na duszy”, która szuka pomocy i błaga Boga o łaskę i miłosierdzie.

Prorok Jeremiasz ogłasza plan wybawienia wygnańców i przepowiada im nową, wspaniałą przyszłość. Jest to odwrócenie wcześniejszego poniżenia, jakiego doznali od prześladowców. Powrót tych właśnie ludzi opisuje dzisiejszy psalm: „Gdy Pan odmienił los Syjonu, wydawało się nam, że śnimy”. Wśród nich byli także i niewidomi, jak Bartymeusz z dzisiejszej Ewangelii. Tu jednak nie chodzi tylko o jego kalectwo. Prawdziwie niewidomymi są ci, którzy odchodząc od Boga, utracili światło Prawdy. Sw. Jan w swej Ewangelii pouczył o tym: „Ojcze… Słowo Twoje jest Prawdą”;  „A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu” (J 17,17; 3, 19-21).

Cud uzdrowienia dokonuje się mocą Chrystusa Arcykapłana, a najpełniejszym tego wyrazem jest Liturgia Eucharystyczna. Jezus leczy nas Słowem i Chlebem Eucharystycznym. On w sposób nadprzyrodzony umożliwia nam powrót do jedności z Bogiem i przywraca duchowy wzrok przez dar wiary.

Opisany dzisiaj cud przywrócenia wzroku Bartymeuszowi dokonał się na skutek głośnego błagania o litość. Zauważmy, że chory zwraca się do Jezusa używając jego mesjańskiego tytułu: „Synu Dawida”, a potem zaraz używa Rabbuni, tzn. „Mistrzu mój!” Następuje tutaj cudowna przemiana oczu i serca. To doświadczenie nakazuje Bartymeuszowi od tej pory iść za Jezusem, którego uznał za swego mistrza. Nasz Pan, w tym wydarzeniu poucza nas wszystkich, że to wiara uzdrawia. Opisane w Ewangelii uzdrowienie ukazuje nam proces odzyskiwania wzroku duchowego. Jezus zaprasza nas na specjalną drogę ku doskonałości.  Wymaga to odwagi w poszukiwaniu Prawdy oraz wytrwałości w podążaniu za Chrystusem.