Bracie i Siostro,

Moja siostra dowiedziała się, że ma raka.

W dzień przed operacją miałem możliwość rozmowy z siostrą. Byłem zaskoczony, kiedy z pełną stanowczością, ze łzami w oczach powiedziała, że jest Bogu za wszystko wdzięczna i złapała za różaniec. Powiedziałem jej, aby kontynuowała tę „celebrację wdzięczności” do momentu przyjęcia narkozy.

Dobrze będzie, jeśli szybko zdamy sobie sprawę, że mamy za co Bogu dziękować.  Jako wspólnota cieszymy się w tym miesiącu maju z powodu dzieci, które otrzymały pierwszy raz Pokarm na życie wieczne. Cieszymy się również z powodu posługujących nam kapłanów. Ks. Andrzej Iżyk jest w służbie kapłańskiej już 47 lat, ks. Franciszek służy Kościołowi Świętemu już od 40 lat, a ksiądz James jest księdzem od 32 lat. Ja natomiast Bogu jestem wdzięczny, że mogłem służyć w Jego Kościele przez ostatnie 5 lat.

W tę uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego modlimy się o rozpoznanie w nas darów Ducha Świętego. Uczymy się od pierwszych apostołów, którym na początku trudno było zaakceptować powrót Jezusa do domu Ojca, tak jak mojej siostrze trudno było pogodzić się z chorobą. Jednak, gdy tylko Pan wstąpił do nieba, wrócili oni do Wieczernika i tak jak moja siostra otoczyli się Maryją.

Dziewięć dni później apostołowie zostali napełnieni Duchem Świętym. Ci, którzy wcześniej byli tchórzami i opuścili Pana tej nocy, gdy został zdradzony, teraz dawali nieustraszone świadectwo wiary i miłości Chrystusa. Takiej pomocy udzielił Duch Święty.

Prosimy dziś Maryję, aby nauczyła nas się modlić, byśmy mogli odpowiedzieć równie odważnie, jak wówczas apostołowie. Jeśli to uczynimy, jeśli będziemy żyć z sercem zwróconym ku Chrystusowi, całkowicie zawierzając Jemu swoje życie, będziemy nieustraszeni w naszej wierze.

Twój duszpasterz,

Ks. Paweł